dinsdag, januari 05, 2010
Hoe je rendementsbedrog kunt plegen
Wat we veel zien, is dat beleggingsexperts op 1 januari 'opnieuw' met hun voorbeeldportefeuille beginnen. Wat ze ook afgelopen jaar deden, op 1 januari gaat de teller op nul en wordt met een schone lei vanaf nul opnieuw begonnen.
In feite een soort lezersbedrog, want u als belegger zult niet op 31 december alles loslaten en verkopen en dan precies met hetzelfde oorspronkelijke bedrag opnieuw kunnen beginnen.
Zeker als het afgelopen jaar een verlies jaar was, is opnieuw beginnen op hetzelfde bedrag lekker makkelijk.
Banken gebruiken een vergelijkbare methode. Die laten beleggingsfondsen die niet voldeden, fuseren met fondsen die het goed deden. Voortaan wordt dan alleen nog de performance van de beste van de twee, de naamgever van het gefuseerde combinatiefonds, nog gepubliceerd. Ook een manier om het net even beter voor te doen dan het is.
Zo heb ik al enkele jaren een Japan fonds in bezit. Gemiddeld één keer per jaar een andere naam of andere eigenaar in het fonds. De bank heeft de laatste keer de in rekening gebrachte kosten terug moeten geven omdat het niet vol te houden was om naast de aanhoudende slechte performance ook de klanten iedere keer voor de administratieve reorganisatie kosten op te laten draaien.
Als u interesse in een bepaald beleggingsfonds hebt, dan voldoet het niet te kijken naar het laatste staatje om te weten hoe goed het fonds het gedaan heeft. U zult ook het archief in moeten duiken naar oudere staatjes. Bestond het fonds toen al en onder die naam? U zult zien dat de banken een heel slim fondsencarousel in gebruik hebben. Het is een slimme manier gebleken om de performance veel beter te laten lijken dan ze daadwerkelijk is.
In feite een soort lezersbedrog, want u als belegger zult niet op 31 december alles loslaten en verkopen en dan precies met hetzelfde oorspronkelijke bedrag opnieuw kunnen beginnen.
Zeker als het afgelopen jaar een verlies jaar was, is opnieuw beginnen op hetzelfde bedrag lekker makkelijk.
Banken gebruiken een vergelijkbare methode. Die laten beleggingsfondsen die niet voldeden, fuseren met fondsen die het goed deden. Voortaan wordt dan alleen nog de performance van de beste van de twee, de naamgever van het gefuseerde combinatiefonds, nog gepubliceerd. Ook een manier om het net even beter voor te doen dan het is.
Zo heb ik al enkele jaren een Japan fonds in bezit. Gemiddeld één keer per jaar een andere naam of andere eigenaar in het fonds. De bank heeft de laatste keer de in rekening gebrachte kosten terug moeten geven omdat het niet vol te houden was om naast de aanhoudende slechte performance ook de klanten iedere keer voor de administratieve reorganisatie kosten op te laten draaien.
Als u interesse in een bepaald beleggingsfonds hebt, dan voldoet het niet te kijken naar het laatste staatje om te weten hoe goed het fonds het gedaan heeft. U zult ook het archief in moeten duiken naar oudere staatjes. Bestond het fonds toen al en onder die naam? U zult zien dat de banken een heel slim fondsencarousel in gebruik hebben. Het is een slimme manier gebleken om de performance veel beter te laten lijken dan ze daadwerkelijk is.
Tom Lassing
www.beursbox.nl
www.beursblogger.nl
Labels: banken, bedrog, fonds, fuseren, portefeuille, rendement
