donderdag, april 12, 2007
Angst voor private equity
Gisteren is er in de Tweede Kamer een hoorzitting geweest over onder andere de opkomst van Private Equity en Hedge Funds. De politiek is in beroering gekomen omdat de 'oude' machthebbers, zoals het 'oude geld' weinig vat op private equity en hedgefunds hebben. Het was dan ook geen verrassing dat een oud topman van de ABNAMRO er het meeste schande van sprak en graag ziet dat de handelingen van hedgefondsen en private equity fondsen aan banden gelegd worden. Door te wijzen op de mislukte acties wordt een klimaat gecreëerd waarbij er alleen maar slecht over gesproken kan worden. Wat vergeten wordt, is dat de topmensen van topbedrijven zonder die twee marktspelers in 1999 ook prima in staat bleken prachtige bedrijven om zeep te helpen en een fraude van ongekende omvang te creëren. Miljoenen werknemers en beleggers raakte geld en/of baan kwijt dankzij dat wanbeleid. Als dus zo'n oude topman wijst op de splinter in het oog van de hedgefunds en private equity fondsen, dan zou hij liever iets aan die balk in zijn eigen oog doen.
Beide nieuwe investeerders zouden niets klaarmaken als bedrijven en topmanagers de zaken goed op orde hadden. Immers slaan ze alleen toe als er een kans voor open doel ligt. Een kans omdat er bijvoorbeeld een te lage waardering voor de aandelen bestaat, of een kans omdat een bepaald onderdeel van het bedrijf slecht draait, maar koste wat het kost vastgehouden blijft worden.
DAN pas kan een hedgefund iets doen. Ik ben zelf ook geen voorstander van al die overnames, maar het probleem ligt eerder bij de managers die prima weten hoe ze de eigen zakken moeten vullen, maar steeds minder goed weten hoe een grote onderneming degelijk gerund moet worden. Eigen gewin gaat bij de moderne manager steeds boven ondernemingwinst en een degelijke uitwerking van een goede visie. DAT is het kankergezwel waar we onder lijden. De hedgefunds zijn hooguit het medicijn met de akelige bijwerkingen.
Beide nieuwe investeerders zouden niets klaarmaken als bedrijven en topmanagers de zaken goed op orde hadden. Immers slaan ze alleen toe als er een kans voor open doel ligt. Een kans omdat er bijvoorbeeld een te lage waardering voor de aandelen bestaat, of een kans omdat een bepaald onderdeel van het bedrijf slecht draait, maar koste wat het kost vastgehouden blijft worden.
DAN pas kan een hedgefund iets doen. Ik ben zelf ook geen voorstander van al die overnames, maar het probleem ligt eerder bij de managers die prima weten hoe ze de eigen zakken moeten vullen, maar steeds minder goed weten hoe een grote onderneming degelijk gerund moet worden. Eigen gewin gaat bij de moderne manager steeds boven ondernemingwinst en een degelijke uitwerking van een goede visie. DAT is het kankergezwel waar we onder lijden. De hedgefunds zijn hooguit het medicijn met de akelige bijwerkingen.
Tom Lassing
www.beursbox.nl
www.beursblogger.nl
Labels: abnamro, fondsen, hedge funds, priovate equity, topmanagers, wanbeleid
