donderdag, oktober 13, 2005
De beursnotering onder de loep
Morgen is de laatste dag voor SBS broadcasting op de beurs en ook Versatel is nu beursgeschiedenis geworden.
De vraag roept zich op of de beurs nog wel interessant is.
Is ook voor bedrijven de sores van lastige regels, veel kosten en veel lastige analisten nog wel het voordeel van de beursnotering waard? Of is er tegenwoordig een nieuwe reden voor beursnotering?
Ik zie een angstwekkend patroon.
Die lastige regels is puur een perceptie. Immers wist John de Mol aan te tonen dat het spelen met de 5% regeling ook heel veel gratis reclame betekende. Wat John de Mol ook aantoonde is dat de beurs ook met die regels nog altijd een mooi speeltuintje voor een rijke ondernemer kan zijn. Niet alleen behaalde hij vele tientallen miljoenen winst op Versatel, maar daarnaast zullen we er over een paar jaar wel achterkomen welke mooie deals hij met Tele2 gaat maken. Natuurlijk hebben die toekomstige deals niets te maken met de makkelijke verkoop op 2,20. John de Mol is iets slimmer dan dat.
Enorm veel kleine beleggers hadden terecht gedacht dat Versatel meer dan 2,20 waard was. Iedere logische redenering brengt de geschatte waarde immers hoger. Echter is de koper (Tele2) niet ge?nteresseerd in een goede prijs, die wil, net als beursbeleggers dat willen, een lage prijs. Zelfs de rechter ondersteund die wens en zo kan een vriendje van John de Mol in feite het spel uitspelen door het aandeel dan veel te goedkoop van de beurs te halen. John heeft er het maximele op de beurs uitgehaald, het wordt tijd in het donker, dus buiten de beurslichten, verder te spelen.
Net zoals KLM tegen een veel te lage prijs verkocht werd is ook bij Versatel de kleine belegger het kind van de rekening.
We zien nu keer op keer dat interessante bedrijven tegen een hoge waardering naar de beurs gebracht worden en dan tegen enkele jaren laten tegen een veel te lage waardering er weer afgehaald worden. Libertel was daar zo'n mooi voorbeeld van, maar Versatel is er nu ook één.
De beurs is daarmee meer een plek geworden waar grote ondernemers extra winst behalen ten koste van de beleggers aldaar. De beursgang is er niet meer om de beschikking over geld te krijgen, maar is er om te cashen en dan enkele jaren later tegen een lagere koers alle de aandelen en daarmee heel het bedrijf weer terug te krijgen. Zeker interessant voor ondernemers die zwaar weer tegemoet zien. Je brengt de onderneming naar de beurs met de mooie laatste jaren. Je laat de introducerende bank vaag zijn over de toekomst. Het risico in de moeilijke jaren ligt bij de beursbeleggers en als het na enkele jaren slecht weer eindelijk mooi dreigt te gaan worden, dan trek je snel weer aan de aandelen. Uiteraard tegen een lage koers, want de resultaten van de afgelopen jaren waaren bedroevend.
ALLES is bij de trekken aan de aandelen toegestaan. Zelfs de winstcijfers net voor de aankondiging omlaag bijstellen en na de terugkoop alsnog goede winstcijfers publiceren. Het mag tegenwoordig allemaal.
De legale diefstal van eind jaren negentig gaat nog altijd door.
Niet zo vreemd overigens. Immers is er vrijwel geen enkele ondernemer of topmanager voor gestraft. Ze zitten nog allemaal in het zadel, met al hun streken. Dacht er iemand dat die geldwolven hun haren en hun streken verloren hadden?
Ik wil niet stellen dat eens een dief, altijd een dief is. Wel is het zo dat eens een dief en nooit gestraft worden de kans op 'altijd een dief blijven' wel doet toenemen.
Het is ook wel frappant dat vooral de graaiende ondernemers/topmanagers veelal ook de personen zijn die keer op keer met nieuwe streken komen.
Als beleggers zullen we toch onderhand een keer onze lering moeten trekken.
Als we het bovenstaande feit onderkennen, waarom zouden we dan nog willen beleggen in bedrijven die geleid worden door kostuum dragende boefjes? We worden als kleine beleggers vrij openlijk door hen bedrogen. Wanneer gaat ons logisch verstand het eindelijk eens winnen van onze gretigheid?
Tom Lassing
www.beursbox.nl
www.beursblogger.nl
