woensdag, januari 10, 2007
Venezuela en socialisme van Hugo Chavez
Het mag geen verrassing zijn, Hugo Chavez gaat verder nationaliseren. Dit keer zullen electriciteit en telecom genationaliseerd worden. Na Olie en de banken nu dus de al eerder door mij aangekondigde fase twee. In fase drie zullen mijnbouw en grondstofverwerking aan de beurt komen. Chavez zal wel moeten, want zijn land gaat onder hem failliet.
Chavez heeft ook plannen om de oliefaciliteiten ter waarde van 17 miljard volledig te nationaliseren. Al eerder heeft hij de oliemaatschappijen gedwongen om delen af te staan. Hij wil echter alles. Heel dit verhaal is uiteraard rampzalig voor de beursgenoteerde aandelen, maar ook voor de beurs van Caracas.
De armere Venezuolanen vinden het nu nog prachtig. Ze zijn van mening dat al die nationaliseringen goed voor hen zullen zijn. Het socialisme is echter nog nooit en nergens ter wereld een betere vorm van samenleving dan het kapitalistische systeem geweest. Zoals Hugo Chavez het nu doet en zoals hij zich internationaal aan het profileren is, lijkt het er niet op dat juist hij de man zal zijn die een wel beter werkend systeem gaat introduceren. Hoe zeer gelijkheid voor iedereen ook mooi klinkt, in het kapitalisme is de eerlijkheid dat iedereen de kans heeft zich naar eigen wens en kunde te ontplooien. Dat combineren met de vangnetconstructie zoals Europa die kent, lijkt me toch wel het beste van beide werelden.
Hugo Chavez roept echter gelijkheid voor iedereen en alle bedrijven in handen van de staat. Als je echter, ongeacht hoe hard je werkt, evenveel als een ander krijgt die niet werkt, dan wordt je vooral gestimuleerd steeds minder te doen. We zien dat terug in de uitkeringssituatie waarin Europa eind jaren tachtig was gekomen. De vangnetconstructie van de samenleving werd te interessant en stimuleerde mensen die op of onder modaal zaten niet meer om nog te gaan werken. Als ze eenmaal hun baan kwijt waren geraakt en thuisgezeten hadden, waren ze te vaak met geen mogelijkheid weer aan het werk te krijgen. Een uitkering hield je netto meer aan over en je had dan ook nog altijd vrij.
Hugo Chavez heeft gelijkheid belooft aan de onderkant van de samenleving. Die mensen willen daarvoor niet harder werken, ze willen alleen maar meer rijkdom krijgen.
Zo werkt het uiteindelijk echter niet, want met handophouders kan je een land niet gaande houden. Aan het eind van het liedje hebben ze in Venezuela minder werk, minder vrijheid, minder rijkdom en heel veel minder levensgeluk. Wie rijk is en in Venezuela woont, die maakt dat hij of zij uit dat land wegkomt.
Tom Lassing
www.beursbox.nl
www.beursblogger.nl
