vrijdag, januari 05, 2007
Beleggingsadviezen met een bijsmaak
Ik kreeg gisteren een kooplijst van een erkende grote vermogensbeheerder onder ogen. De aandelen die ze hun klanten nu aanraden te kopen.
Tot mijn schrik was de gemiddelde K/W van de aandelen 20.
Het aandeel met de laagste K/W was zes, maar analisten verwachten bij dat bedrijf dat de winst de aankomende jaren ieder jaar structureel zal afnemen en de PEG ratio was dan ook al 2,0, wat bij mij al een pertinent verkoopsignaal is. Kortom, een kooplijstje met schreeuwend dure aandelen.
Die aandelen zijn niet voor niets zo duur. Dit is namelijk een lijstje met op de beurs en in de pers heel populaire aandelen. Met zo'n lijstje hoef je de klant niet uit te leggen waarom zo'n aandeel op de lijst staat. Immers ze kennen het aandeel omdat het veel in de pers besproken wordt en kijk maar naar de grafiek, die koersen zijn de laatste jaren mooi opgelopen, dus dat zit gewoon goed.
Dat de klant van die vermogensbeheerder er hoogstwaarschijnlijk uiteindelijk niet beter van zal worden, dat is jammer voor de klant, dan had die klant maar niet zo oppervlakkig moeten zijn. De klant krijgt wat de klant vraagt, namelijk populaire aandelen van degelijke bedrijven en tegen de nu op de beurs geldende koers.
U en ik weten dat het is logisch is te veronderstellen dat bij een correctie de schreeuwend dure aandelen als eerste flink zullen inleveren. Een K/W van gemiddeld 20 is zo wie zo veel te hoog voor een degelijke portefeuille. Die aandelen moet je nu eerder winst op nemen en niet nu nog eens gaan kopen.
Ik heb altijd het idee gehad dat een vermogensbeheerder je tegen die fout zou moeten beschermen, maar dat is blijkbaar een volkomen foute gedachtengang van mij. Deze marktpartij heeft alle vergunningen en diploma's en voldoet aan alle strenge regels. Toch krijg ik er een smerige smaak van in mijn mond.
Tom Lassing
www.beursbox.nl
www.beursblogger.nl
Labels: aandeel, aandelen, analisten, beurs, grafiek, k/w, verkoopsignaal, vermogensbeheerder
