dinsdag, maart 28, 2006
Staalprijzen
Ik las gisteren een wervende mail van een bedrijf dat onder andere ijzererts mijnen exploiteert. Het was werkelijk fantastisch zoals de vooruitzichten voorgespiegeld werden. De staalprijzen zijn de laatste twee jaar al flink gestegen en volgens de mijndirectie gaat deze stijging nog wel even door.
Verschillende CEO's vanuit de staalindustrie werden aangehaald om deze bewering te ondersteunen. Allemaal hebben ze die ene boodschap, het gaat fantatisch en het blijft voorlopig zo fantastisch nog wel gaan.
En dan denk ik terug aan het verleden.
Is het niet altijd zo dat partijen extern geld gaan halen als het al een tijdje fantastisch gegaan is. Men trekt het economische lijntje slechts in een rechte lijn door en houdt geen rekening met tussentijdse dips of zelfs een einde aan de (extra) vraag.
Voorbeeld ASML. Geen staalsector maar wel een sector waarbij de directie goed zicht had op haar markt. Met maar vijf wereldwijd opererende spelers had ASML het makkelijk. Een overzichtelijke markt en een helder beeld op vraag en aanbod. De tweede fabriek stond in 2001 gepland, want het ging fantastich. Toch, ineens was het allemaal over. De markt was plots gekeerd, en van de ene op de andere dag gingen de plannen de ijskast in. Die tweede fabriek is er na vijf jaar nog altijd niet.
Nu de ijzerertsmijn extra geld nodig heeft vraag ik mij hardop af of het nu nog wel slim is er veel geld in te stoppen. Die vraag naar staal in China, blijft die wel zo hoog? Ze bouwen zich een slag in het rond in China, maar de leegstand die nu door het overaanbod aan commercieel onroerend goed ontstaat, daar moet de markt toch last van krijgen. Extra staalvraag in China gaat daarbij deels ten koste van de staalvraag in Amerika, alwaar de autoindustrie nu veel minder staal gebruikt dan in het verleden. Deels omdat andere grondstoffen gebruikt worden, maar deels ook omdat wereldwijd gezien de bouw van auto's nu meer richting Azië aan het verschuiven is en de productie in Amerika krimpt. Wijzen op alleen de groei van China is daarom voor een wereldspeler niet volledig genoeg.
Ik heb nu met een vermogensbeheerder een weddenschap lopen. Als het door hem aanbevolen ijzererstmijnaandeel in 2006 een bepaalde koers gaat halen, dan is het diner op mijn kosten. Haalt het bedrijf de gestelde koers, en dus ook de winst voor de aandeelhouder niet, dan ga ik een diner aangeboden krijgen. Vooralsnog behaalde het aandeel gisteren 10% winst, dus het ziet er nu slecht voor me uit.
Tom Lassing
www.beursbox.nl
www.beursblogger.nl
