De Wet financiële dienstverlening (Wfd) komt eraan. Dit is de wet die de regelingen betreffende alle financiële producten en diensten moet omvatten en die in feite de ruggegraad van het bestaansrecht van de AFM zal gaan vormen.
De AFM wil graag de totale controle over de financiële sector en heeft daarom haar juristen aan het werk gezet om met een wetsvoorstel te komen. Er moet vooral meer geregeld worden, daar komt het in feite wel op neer. Niet alles van wat de AFM wil is een slechte zaak, maar het vrije ondernemersschap wordt zeker geen plezier gedaan met de invoering van deze wet.
Het doel van de wet
- Meer bescherming consumenten
- Meer toezicht over de financiële sector
- Meer inkomsten voor AFM
- Meer gelijkheid tussen de verschillende subsectoren binnen de financiële sector
- Kwaliteitsverbetering aanbieders
De financiële sector is met dit wetsvoorstel wel in rep en roer, want eind dit jaar gaat de AFM bepalen wie er nog een onderneming in de financiële sector heeft en wie niet. De grote vaste aanbieders van hypotheken en leningen zijn wel zeker van hun bestaan, maar vooral kleine tussenpersonen en aanbieders van relatief nieuwe producten lopen kans dat hun bestaansrecht in het geding is.
De AFM stelt het heel simpel, als dat zo is moet je je klanten maar overdragen en de deuren sluiten...
Waar de impact van deze wet het meest gevoeld gaat worden is bij de aanbieders van en bemiddelaars in verzekeringen, consumentenkredieten en hypotheken.
Toch houdt de AFM een slag om de arm, want graag spreken ze ook van "financiële dienstverlening" zonder specifieker te worden.
Dat gaat dus verrassend genoeg ook spannend worden voor partijen die een stuk marketing regelen. Wanneer ben je net als een krant of radio en TV een aanbieder van een advertentieruimte en wanneer ben je ineens een vergunningsplichtige entiteit geworden?
Ik voor mijzelf ben er wel uit. Zolang er geen persoonlijke financiële gegevens nodig zijn, of vastgelegd moeten worden is er naar mijn idee geen sprake van een relatie met een consument die een vergunning op basis van de Wfd nodig maakt.
Even om dat te verduidelijken. Een krant (of een website) kan een advertentie van een verzekeraar opnemen waarbij iemand die geĂŻnteresseerd is, rechtstreeks naar de aanbieder zal gaan. Het is duidelijk dat de krant geen Wfd entiteit hoeft te worden.
Stel dat die krant (of een website) dezelfde advertentie zet, maar de consument vraagt om via de krant of via de website aan te melden en vanaf dat punt (zonder financiële gegevens van de klant te kennen of door te geven) de klant doorgeeft aan de financiële dienstverlener, dan is er in mijn ogen nog altijd geen sprake van een wfd entiteit.
Wanneer een advertentie gezet wordt, de klant zich moet melden bij de krant of de website met zijn/haar financiële gegevens en deze dan dienen voor het makkelijker in behandeling nemen bij de advertentiezetter is er naar mijn idee al wel sprake van een relatie in de zin van de Wfd. Immers houdt dit in dat er individueel al gegevens over de financiële staat van iemand worden verzameld. Ik kan me er volledig in vinden dat de AFM dat dan onder haar vleugels wil brengen. Het zou de grens duidelijk maken, namelijk individuele gegevens van financiële aard.
Een logische lijn, dat zult u waarschijnlijk wel met me eens zijn.
Vanuit informeel contact met de AFM was deze lijn overigens nog niet zo duidelijk. Ik heb de persoon die ik sprak even in een klein valletje gelokt door niet te praten over de krant, maar alleen over een website. Het grappige is, als het een website betreft, dan gaan er daar allemaal alarmbellen rinkelen en dan gaan ze ineens anders denken.
Toen ik een financiële advertentie op een website aangaf, toen was er volgens de AFM al direct sprake van een Wfd entiteit en moest de website-eigenaar vergunningen aanvragen. Pas toen ik de vergelijking met de krant erbij haalde werd er teruggekrabbeld. Het was informeel, dus geen officieel standpunt, maar het maakte mij wel duidelijk dat ze soms nog moeite hebben met de reikweidte van de wet. Als de AFM daar al last van heeft, reken er dan maar op dat de markt dat ook heeft.
Het betreft nu een wetsvoorstel en na de invoering van de wet zal uiteindelijk de rechter de reiking van de wet moeten toetsen. Tot dat moment hou ik het op mijn interpretatie.
Voor de AFM is het nu makkelijk. Ze wijzen op artikel 10 zodra er ook maar de schijn van een product in de financiële sector aanwezig is.
Artikel 10 zegt:
Het is verboden in of vanuit Nederland een financiële dienst te verlenen zonder daartoe van de toezichthouder een vergunning te hebben verkregen.
- Het is maar net de vraag, wat is nu precies een financiële dienst zoals bedoeld in de Wfd? Uiteindelijk zal het wel duidelijk gaan worden. Het is de vraag hoeveel ondernemingen en ondernemers het slechtoffer zullen zijn van de weg om dat uit te gaan vinden.
Ik blijf het allemaal een enorme bettuteling vinden, maar onze gekozen volksvertegenwoordiging wil, onder aanvoering van de AFM en de grote aanbieders van financiële producten, de markt graag dichttimmeren en beveiligen. Fraude en bedrog zal er niet mee uitgebannen worden. Slechts een aantal mogelijke en potentiële bedroglijnen zullen worden voorkomen of lastiger gemaakt worden. Het feit ligt er dat de grootste fraudes keer op keer bij de grootste aanbieders met alle vergunningen plaatsvinden. Die krijgen dan een boete waar smakelijk om gelachen wordt en houden al hun vergunningen toch wel.
Als u bij een grote bank of verzekeraar een product aanvraagt heeft u een enorm grote kans dat u met iemand in contact komt die geen enkel diploma op het gebied van het financiële product heeft. Hogerop in de hiërargie zijn die diploma's wel aanwezig en dat is voor de wetgever voldoende. Bij een kleine aanbieder van een product, of bij een kleinere tussenpersoon moeten alle diploma's persoonlijk in bezit zijn. Deze marktongelijkheid wordt ook met deze nieuwe wet niet weggenomen. Ik blijf dat een ongewenste zaak vinden. In principe zouden ook de grote aanbieders gedwongen moeten worden IEDEREEN die de producten actief in de markt zet de benodigde diploma's te laten halen. Daarmee zullen de werknemers van die grote aanbieders ook veel meer waard worden en komen die sterker te staan bij bijvoorbeeld loononderhandelingen en ontslagrondes.
Een vraag die consumenten en aanbieders van tipservices nog wel eens hebben is of deze services onder de nieuwe wet zullen vallen. Mijn verwachting is dat dit niet zo is als het product van deze service niet specifiek op Ă©Ă©n consument gericht zijn. In Ă©Ă©n van de toelichtingen wordt er het volgende over gezegd:
Met �bepaalde consument’ wordt bedoeld dat adviezen in meer algemene zin, zoals adviezen opgenomen in boeken, tijdschriften, mailings of aanprijzingen in reclameboodschappen buiten de definitie vallen.
Hoewel ik als uitgever dus wel degelijk een rol binnen de financiële sector heb, vallen mijn huidige werkzaamheden zowel nu als straks buiten het gebied van de AFM.
Een situatie die ik bijzonder graag zo wil houden.
Tom Lassing
www.beursbox.nl
# posted by Beursbox : 15:07
