zondag, januari 09, 2005

 

Met korting in Azië beleggen


Door: Marc Haagen
29 dec 2004


« The most powerful earthquake in the world in 40 years triggered massive tidal waves that slammed into at least five Asean countries, killing more than 3000 people ».

Dit was het bericht dat MSNBC Breaking News meldde op mijn nieuwsticker, de ochtend van 26 december 2004. Ondertussen is het dodental opgelopen tot meer dan 60.000. Onze gedachten zijn bij allen die onder de gevolgen lijden…

Een zeer hevige aardbeving heeft verschillende landen in de Zuid-Oost Aziatische regio getroffen. Meestal hebben zulke rampen - zoals ook bijvoorbeeld eerder de vogelgriep - nefaste invloeden op het beursgebeuren in het betreffende werelddeel. Maar zoals telkens weer is gebleken, zijn zulke calamiteiten net goede instapmomenten. De verslagenheid en angst zijn groot en zetten mensen intuïtief aan tot extreme reacties, ook op de beurzen. Crisissen bieden kansen; kijk maar naar het Chinese letterteken voor « verandering ». Dat bestaat uit twee delen : Crisis en Opportuniteit. Een ander goed voorbeeld is de muntcrisis die deze regio trof in de jaren 1997-1998; ondertussen staan de diverse beurzen alweer een pak hoger.

Danny Van Quathem, analist bij SG Bank De Martelaere in oktober 2003 : « Het cynisme van de beurs (…). Men kan het uitleggen of vergoelijken als overdrijving (psychologie en liquiditeit), maar het blijft cynisme. Wat opgehemeld wordt, wordt even later afgebroken. En na verloop van tijd herbegint de cyclus (…) Alles keert terug. Zelfs een stierenmarkt. Maar vergeet niet dat stierenmarkten geen vastgestelde cycli hebben. Soms duren ze twee jaar, soms vier, soms één of anderhalf jaar. Een matig cynisme volstaat ».

Deze regio strekt zich uit over de dichtstbevolkte landen op aarde, zijnde de zogenaamde vier Aziatische Tijgers Hong Kong, Singapore, Taiwan en Zuid-Korea (zo genoemd omwille van hun snelle economische ontwikkeling in de jaren 80 en 90), India, China, Thailand, de Fillipijnen, Laos, Vietnam, Maleisië en Indonesië. Zij bieden voor de lange-termijn-beleggers opportuniteiten voor de komende decennia. (We laten Japan hier met opzet buiten beschouwing omdat dit land een snel verouderende bevolking heeft).

Voor ons westerlingen zullen op het eerste gezicht alle Aziaten zo’n beetje op elkaar lijken, net zoals van hun kant alle blanken misschien ook op elkaar trekken. Toch hebben zij voor ons allemaal één ding gemeen : zij beschikken over industrieën in volle ontwikkeling. Ze hebben nog veel « catching-up » voor zich, om uiteindelijk, ooit, « onze » levensstijl of tenminste ons welvaartsniveau te bereiken. Het betreft hier een jonge, hard werkende mensenmassa, die toch nog veel weet te sparen. In de loop der jaren heeft zich een groeiende middenklasse gevormd, die goed opgeleid is en zich meer en meer wil meten met onze westerse manier van leven.

Het is geen wonder dat « since 2000, emerging economies have grown two and a half times faster than rich ones » (bron : The Econmist, december 2004). Op de beleggingssite IEX.nl schreef men een maand eerder over dit onderwerp : « Enkel de opkomende markten en dan vooral Aziatische laten overtuigende groeicijfers zien. Zij zijn de hoop voor de toekomst, met India en China als economische wereldmachten in wording ».

Met het thema Azië zitten we m.i. goed voor de rest van ons leven. Op voorwaarde wel dat we onze middelen spreiden in de tijd.

Ik geef het voorbeeld uit « De 10 beste beleggingssystemen », een dun maar waardevol boekje uit het jaar 2000 van de hand van Peter van der Tuin, financieel redacteur bij het Nederlandse dagblad De Telegraaf Hij noemt het « continu gemiddeld kopen », waarmee hij bedoelt maandelijks of tenminste met een grote regelmaat, steeds hetzelfde bedrag in enkele goede aandelenfondsen te storten. « Als de koers van de aandelen of participaties laag staat, koopt u automatisch méér aandelen. Als de koers van de aandelen hoog staat, koopt u automatisch minder. Over een aantal jaren genomen, heeft u dus veel gekocht op de lagere niveaus en weinig op de hogere. U heeft dus automatisch zeer scherp ingekocht, uw timing was automatisch goed ». Dit gaat inderdaad bijna altijd op, omdat over een langere termijn gezien de beurzen altijd stijgen. En een flinke crash af en toe deert u niet in het minst, omdat u dan méér koopt voor hetzelfde geld. In tijden van crisis zouden we dus moeten durven méér te investeren in plaats van minder - of in plaats van te vérkopen zoals paniekreacties ons zouden kunnen ingeven. Dat heet dan investeren met het hoofd in plaats van met het gevoel of vanuit de buik.

Toch gaat er m.i. nog te weinig belangstelling uit naar deze regio die de toekomst in handen heeft, en leven sommige beleggers nog te veel in het heden. Investeren zou in de praktijk meer moeten betekenen : vooruit kijken in plaats van navelstaren. Naar de toekomst kijken in plaats van naar het heden, laat staan naar het verleden; ik ben zo boud bijvoorbeeld West-Europa in beleggerstermen reeds als « het verleden » te beschouwen.

We spreken vandaag dus wel degelijk over « (…) the fastest-growing economies on the planet, and the most populous » (bron : The Economist, december 2004). Langzaam maar zeker zullen deze landen « self-sufficient » worden, d.w.z. de interne markt zal zich dermate ontwikkelen dat ze minder van bijvoorbeeld Noord-Amerika zal afhangen, één van de gevaren die deze economieën vandaag de dag nog bedreigen, tezamen met een groeiend tekort aan natuurlijke energiebronnen.

Je zou kunnen denken : dit alles ligt zo voor de hand dat de plaatselijke beurzen wel…duur zullen zijn ? Néén. Integendeel !

We laten nog even The Economist aan het woord : « For all their recent rise, Asean shares are still almost 40 % below their 1994 peak. The cheapest market in the region, South-Korea, trades on a price-earnings ratio of seven , less than half that of American shares ». En daar gaat het bij beleggen toch om : goedkoop kopen en duur verkopen.

Maar laat ons nu concreet worden. We kunnen en moeten enerzijds beleggingsfondsen kopen die investeren in Zuid-Oost Azië, ex-Japan. Daarvoor kijkt u best op www.morningstar.be en .nl naar die fondsen die én de index verslaan, én hoog in hun categorie scoren. Die dat presteren over een zo lang mogelijke periode en waarvan de waarde uitgedrukt is in Euro, om geen (verder) dollarrisico te lopen. Het best presterende over drie jaar is dan het Fidelity Thailand Fund, dat in $ groeide met 41,8 % en in € met 23,2 %. Het beste in Euro genoteerde fonds behaalde 27,1 %, namelijk het AXA Rosenberg Pacific Ex-Japan Small Cap Fund.

Anderzijds noteren er op de Amerikaanse beurzen ook vele aandelen als American Depository Receipts, zoals de buitenlandse dan heten. We lopen dan wel het dollarrisico maar het blijft natuurlijk altijd opwindender zelf aan stock-picking te doen.

Sinopec Shanghai Petrochemical (SHI op NYSE), een Chinees petrochemisch bedrijf wordt verhandeld aan een p/e over 2004 van nauwelijks 8, keert een dividend uit van 2,63 % en noteert aan minder dan tweemaal de cashflow

Korea Electric Power (KEP op NYSE) voorziet Zuid-Korea van zowat alle energie en staat aan 40 % van zijn boekwaarde, met een p/e van 6 voor 2005

Nam Tai Electronics (NTE op NYSE), een Chinese elektronicafirma, heeft een p/e van 6,65 voor 2004 en keert 2,55 % dividend uit.

Maar om terug te komen op de titel van dit hoofdstuk, zoeken we naar closed-end funds die beneden hun Net Asset Value noteren en in de regio belegd zijn. Dit zijn beleggingsfonsen (in aandelen of obligaties) die ooit uitgegeven zijn tegen een bepaalde prijs en gewoon noteren op de beurs, maar die slechts te koop zijn als vroegere kopers van hun participatie af willen. Er worden dus nooit stukken bij gecreëerd, dit in tegenstelling tot gewone beleggingsfondsen. De NAV wordt meestal dagelijks berekend, de werkelijke waarde dus van het fonds en haar

inhoud. Als er dus meer verkopers dan kopers zijn, daalt de marktprijs beneden die NAV en wordt het voor de gewiekste belegger met een beetje durf en uithoudingsvermogen, interessant stukken aan te schaffen. « For certain investors who want a particular fund, a higher-yielding alternative, or who simply like the idea of buying at a discount (…) they can provide a worthwhile addition to a portfolio » (bron : www.morningstar.com). Op de sites www.cefa.com en www.icefi.com treft u meer informatie over deze minder bekende fondsen, plus de juiste strategie om er behoorlijk wat mee te verdienen.

Enkele voorbeelden :

Korea Fund (KF op NYSE) : discount van 6,17 % en jaarlijkse return over 5 jaar : 14,62 %

Thai Capital Fund (TF op AMEX) : discount van 4,71 % en return op 1 jaar van 38,22 %

Greater China Fund (GCH op NYSE) : een discount van 19,53 % is geëvolueerd naar één van

8,91 % in Ă©Ă©n jaar. De jaarlijkse return over 5 jaar is 16,12 %

Singapore Fund (SGF op NYSE) : discount van 14,74 % met een jaarlijkse return over 3 jaar van 24,97 %.

Ons besluit is aldus : kopen, gespreid in de tijd en op de dips. Doén !

http://www.beursbox.nl




<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?