Beursbox.nl Beurs Artikelen

Océ heeft gepresteerd. Het aandeel is daarop flink aangetrokken, maar analisten van de grote banken blijven het aandeel negatief beoordelen. Dat terwijl de directie eindelijk leverde.
Océ is marktleider in haar niche markt. Het bedrijf heeft nu te bewijzen dat ze structureel beter is gaan werken.
Waarom blijven bankanalisten dan toch negatief en argwanend, terwijl het bedrijf nu in ieder geval al één keer leverde?
Bankanalisten adviseren vooral aandelen die al langere tijd op de beurs goed presteren.
Stel toch dat Océ nu toch weer inzakt, hoe kan dan een analist van een toonaangevende bank verkopen dat hij een koop advies gaf aan een aandeel dat lang slecht presteerde, 'even' beter was en daarna weer inzakte?
Dat kost hem zijn baan!
Wat ze dus doen, is de koersdoelen iets verhogen en verder aangeven dat je moet 'houden'. Heel lastig als je niet eerst kocht, maar met 'houden' kunnen ze straks als océ wel presteert, wel aangeven dat ze al vanaf 15 euro aangeven dat je kon 'houden'. Het telt dus al mee voor de performance van de analist, zonder dat deze ooit 'kopen' noemde.
Slim toch!
Pas op 20 euro komen de koopadviezen los. Dan is het feest onderhand wel over, maar dat is voor de bankanalist dan niet erg. Immers, een aandeel aanprijzen dat al steeg van 13 tot 20 is heel goed. Als analist heb je dan een kwaliteitsaandeel aangeprezen. Dat het toch over was, ja, daar kan je als bankanalist natuurlijk niets aan doen. Dat was een onvoorziene marktsituatie.

Tom Lassing

www.beursbox.nl

www.beursblogger.nl

Labels: bankadviseurs, bankanalisten, koersdoel, koopadvies, océ

"Mijn bankadviseur adviseerde me aandeel xxxxx te kopen, bent u het daarmee eens?"
Dit soort mailtjes krijg ik helaas nog wel eens binnen. Ik zeg helaas, omdat ik er niet veel mee kan. Ik ben immers geen bankadviseur.

Die bankadviseur krijgt zijn loon van de bank en dat krijgt hij niet omdat u als klant prachtige winsten gaat maken. Het zou leuk meegenomen zijn, maar de bankadviseur werkt bij de bank om de bank veel geld te laten verdienen.

Hoe doet de bank dat? Door beurshandel te stimuleren en door bankadviseurs de aandelen die de bank als aandelenbezitter heeft, aan te laten prijzen...

Maar dat mag toch niet meer sinds de 'chinese walls' van toepassing zijn?

Klopt misschien wel, maar een grootbank heeft posities in heel veel beursgenoteerde bedrijven, dus hoe dan ook zitten daar ook regelmatig de aandelen die de bank wil verkopen bij. Het blijft een discutabel punt.

Waar verdient de bank meer mee, met u adviezen laten geven door de door haar betaalde adviseurs, of door te handelen in aandelen zie ze goedkoop kocht en op de top van de beurs via allerlei wegen in de markt dumpt. Denk aan warrants, beleggingsfondsen, en adviezen aan particulieren.

Hoe valt te bewijzen dat de bank moedwillig aandelen dumpt bij particulieren? Dat lukt haast niet, want aandelenhandel is anoniem. Daarnaast zegt de bank: "koop dit aandeel, want het is al heel lang te vinden in een opgaande trend. U weet "the trend is your friend". Dus koop dit aandeel nu, het risico is laag".

Dat de bank zelf de verkoper is, dat weet die individuele bankadviseur vaak niet eens. Hij heeft het vak 'in house' geleerd en krijgt van zijn baas door welke aandelen nu voor de klanten 'koopwaardig' zijn. Hij is een goede adviseur en krijgt opslag en een loopbaan als de bank veel geld verdient. De grootbanken hebben op die manier heel veel goede adviseurs en analisten in dienst. Adviseurs die zelf niet beleggen. Ze kijken wel uit. Ze zien teveel particulieren geld verliezen en daarnaast hebben ze nog een mooie smoes... Ze mogen het niet.
Dat laatst is kul, ze mogen best beleggen, maar in tegenstelling tot hun werkgever, hebben ze ernstige handelsrestricties.
Banken hebben die zelf niet. Die krijgen binnenkort zelfs nog meer vrijheden. U weet toch wel wie de wetten in dit land maakt?

Tom Lassing

www.beursbox.nl

www.beursblogger.nl

Labels: bankadviseurs, bankanalisten, chinese walls, handelsrestricties